Tussen Vroeger En Nu #10.7: Brainfreeze en Juniorpress
Deel 7: Brainfreeze en lezers vertellen over Juniorpress
De reeks Tussen Vroeger en Nu-specials omtrent Juniorpress loopt op haar einde. Na de vorige twee interviews met Peter de Bruin en Ger Apeldoorn heb ik hieronder enkele quotes en reacties van de Brainfreeze-crew en -lezers verzameld die de invloed van Juniorpress wederom illustreren.
“Erg origineel is mijn verhaal niet, maar zoals zovelen ben ik via Juniorpress (alsook BB, waar Batman uitgegeven werd) de comicswereld ingerold. Ik ben wel niet lang blijven plakken omdat ik redelijk snel nieuwsgierig werd naar het origineel. Ik vrees dat ik nu ook wat hard van leer kan trekken tegen mensen die enkel comics willen lezen als het vertaald is, maar feit blijft dat ook ik zo begonnen ben. Alhoewel DC mij tegenwoordig veel meer aanspreekt, was dat vroeger niet zo. Ik herinner me meer de Spider-Man en X-Men-verhalen die ik in het Nederlands las dan de Batman-vertalingen. Mijn meest recente nostalgische aankopen waren dan ook de volledige Clone Saga (5 omnibussen in het Engels) en de X-Men reprints die rond het Legacy Virus draaiden. Ik heb goeie herinneringen aan die cross-overs uit de jaren 90… Wat velen deed weglopen, daar word ik helemaal week van. Dank u, Juniorpress!” – Donnie Darko
Een vader maakte de fout door een klein baardje voor de tv te laten zitten terwijl hij even elders in huis een klusje ging doen. Een aflevering van de roemruchte Spider-Man tv-serie trok aan de kleine baard voorbij en het zou een blijvende indruk op hem maken. Toen vaderlief ging kijken of baardje zich een beetje vermaakte was het al te laat. De meubels waren omgebouwd tot een stellage waarop hij rondsprong als Spider-Man en het kwaad bestreed. Gelukkig hadden zijn ouders tijdens hun bezoekjes aan de supermarkt gezien dat er Spider-Man-strips werden verkocht. Ze namen er een mee voor de kleine spruit die nu al zijn aandacht richtte op de felgekleurde pagina’s. Dat was ook beter voor de meubels. Het was Marvel Super-Helden #28, een team-up tussen Spider-Man en Beast. Het zou meteen het begin zijn van een haat/liefde verhouding met de ultieme 80s villain Professor Powers. (mensen die zeggen dat de Beyonder deze titel verdient hebben een troostende arm om de schouder nodig). Deze boef dook, tot baard’s grote ergernis, op in de eerste twee JP-strips die hij in handen kreeg. Gelukkig zou hij daarna nooit meer van zich laten horen.” – Baard van Alan Moore
Mijn eerste Juniorpress-comic was X-Mannen Special #2, waarin de eerste nummers van de 90s X-Men-reeks door Chris Claremont en Jim Lee herdrukt werden. De cover zag het gouden en het blauwe team met elkaar in conflict en ik was meteen verkocht. Ik was al enigszins fan van superhelden vanwege de Superman- en Batmanfilms (en de Captain Planet-cartoon), maar begin jaren 90 stortte ik me sinds mijn zeven, acht jaar al meteen op de comics voor mijn wekelijkse fix (uren dat ik heb gespendeerd om mijn toenmalige klasgenootjes ervan te overtuigen dat de Batman-, Spider-Man- en X-Men-comics in feite veel interessanter waren dan die tekenfilms op Kanaal 2 en VT4!). Juniorpress/Baldakijn leverden me mijn eerste aanrakingen met de geweldige Marvel- en DC-universa (het vroege Image vond ik meteen al een pak minder) met crossovers als Marvel’s Infinity Gauntlet/War/Crusade en DC’s Superman: Panic in the Sky, The Death of Superman en Batman: Knightfall. Ik kijk daarom nog behoorlijk nostalgisch naar die crossovergekte uit de jaren 90 (met het eveneens door JP vertaalde DC versus Marvel Comics, de Crossoverserie en Onslaught/Heroes Reborn/Heroes Return als persoonlijke hoogtepunten). Ook al maakte ik eind jaren 90 resoluut de overschakeling naar de Amerikaanse uitgaven, heb ik hier nog steeds enkele dozen vol JP-comics staan, met Cable #19 voorop, de eerste maal dat een tekstje over comics, in de vorm van een lezersbrief van een (toen 10-jarige) Arno, werd gepubliceerd! Bedankt JP! – Arno
Mijn eerste ervaring met JP was via Spider-Man. Aangezien ik al sinds kleins af gebeten was door allerhande strips kon ik mijn ma makkelijk overtuigen om af en toe eens een comic te kopen voor mij. Meestal was dat in de supermarkt en werd het in plaats van het gekende “Mama ik wil een snoepje!!” bij mij eerder “Mama ik wil een strip van Spider-Man!”. De eerste namen van tekenaars die ik herkende waren Mark Bagley en Steven Butler. De eerste is nog steeds een vaste waarde bij Marvel en voor mijzelf nog altijd de beste Spider-Man-artiest. Het eerste personage waar ik echt naar opkeek was de Blood Rose (alias Richard Fisk, de zoon van de Kingpin). Het was in diezelfde periode van het Spider-Armor, Infinity Crusade enz. Ik weet niet hoe mijn leven er zou uitzien zonder comics, maar één ding is wel zeker : Juniorpress introduceerde mij in de wereld van Marvel en comics. En zorgde ervoor dat ik volledig gepassioneerd was door het medium. Zonder Juniorpress zaten jullie allemaal nu naar een lege pagina te kijken. – Malkavian
Ook enkele vaste lezers van Brainfreeze steken hun liefde voor de uitgever niet onder stoelen of banken.
De eerste strips die ik las waren Juniorpress-strips! Mijn oudere broers lazen alles van Spider-Man: Web van Spider-Man, Peter Parker, Spektaculaire Spider-Man en de X-Mannen. Ik verslond die boekjes, al keek ik meer naar de tekeningen. De cover waarin Venom een doodshoofd van (waarschijnlijk :wink: ) Spider-Man vasthoudt vond ik echt creepy…Voor mij betekenen de JP-strips veel zonder het zelf in mijn bezit gehad te hebben. Ik besloot namelijk zelf strips te gaan kopen en kwam uit bij Suske en Wiske… Maar mijn liefde voor strips is dus wel begonnen bij Juniorpress! – Bilal (via De Reep)
Er is mij gevraagd of ik ook iets wou bijdragen tot het onderwerp Nederlandstalige comics, meerbepaald “Juniorpress”. Ik ben van 1975, en was dus lager school kind in de eighties. Al zeer snel raakte ik geobsedeerd door strips, ik las, kocht en vroeg ze allemaal, en dit voor elke gelegenheid : verjaardag, Sinterklaas, nieuwjaar enz.
In 1983 nam ik van een plaatselijke krantenwinkel twee comics mee : “Spectaculaire Spiderman #54” & “X-Mannen #34”.
Op de Spidey-cover zie je bevreesde boeven opkijken naar boven terwijl onze dappere held op het punt staat datzelfde tuig te bespringen en een lesje te leren. De X-Mannen-cover is zwart van hoofdkleur met daarop een woest kijkende neergebogen Wolverine met klauwen, klaar om toe te slaan. In de achtergrond zien we ook nog Rogue. Beide covers waren zowel van compositie als kleurengebruik zeer afwijkend tegenover de gewone Suske & Wiske, Jommeke of de Smurfen… (Misschien kwam de Rode Ridder nog het dichtst in de buurt).
Thuisgekomen was ik meteen verkocht. Ik spoorde de voorgaande comics op en beetje per beetje werd ik vertrouwd met heel het superheldenuniversum van toen. Door Limited Series werden we geïntroduceerd tot de Punisher & Wolverine, Daredevil liep al eens door een Spidercomic. De Daredevil-klassieker “Wedergeboorte” was gewoon een Super-Helden special, kopen die hap! Na een tijdje kocht ik zowat alles wat verscheen, met als enige blinde vlek Fantastic Four (sprak me niet aan) en De Verdedigers (waarschijnlijk vanwege de titel). Ik las alles zonder een flauw benul te hebben van de continuïteit, die puzzelstukken vielen later samen. Geheime Oorlogen & Geheime oorlogen II waren nog een bredere introductie. Ik kreeg stilaan een woordenschat die niet echt eigen was aan mijn leeftijdsgenootjes : omnibussen, symbionten, adamantium, enz.
Probleem was wel ze te pakken te krijgen. De kranten- & stripwinkels in België kregen mijns inziens “de overschot” en schoten soms nummers over.
Maandelijks gingen we met het gezin boodschappen doen in het naburige Hulst, jaja over de grens “in Holland”. Koffie en boter waren goedkoper, de exotische pindakaas en Cherry Cola werden door ons gretig afgeluisd van onze ouders. Opeens het besef: in het plaatselijke supermarktje lagen ze gewoon ALLEMAAL! En wat meer was, als je ging afrekenen en je zei “Belgisch geld aub” dan rekenden ze de gulden (hoewel er “fl” op stond) om in onze franken en verkochten ze die comics GOEDKOPER als de aangegeven Belgische prijs! Geniaal gewoon. Vanaf dan was het een wekelijks gezaag om naar “Holland” te rijden.
Toen ik 12 was zei m’n ma “rij gewoon eens zelf met je fiets”. Zo gezegd zo gedaan. Dit heb ik vele keren gedaan, tot mijn pubertijd eigenlijk. Toen werd ik zelfs regelmatig tegengehouden door de douane. In de vroege nineties trokken namelijk jonge gastjes met hun fiets over de grens voor andere zaken dan strips. Meerdere keren heb ik het mogen uitleggen. “ik kom van Vlaanderen ja, ik kom enkel comics kopen meneer”. “Wat”?. “Strips dus”. “Open jij je tas maar”. enz. Er heeft meer dan één drugshond aan mijn rugzakje vol met Wolverines gesnuffeld.
Terug naar de comics zelf. Het is moeilijk voor te stellen maar dit was allemaal voor het internet en in de pers werd er geen aandacht besteed aan comics, je moest dus alles zelf uitvlooien… Green Goblin, Hobgoblin, Demogoblin, The Brood, “faseren”… HUH ? Elke keer als ik “the big picture” doorhad was dit weer een verruiming van mijn, euh, geest zeg maar.
Mijn laatste Nederlandstalige comics die ik gekocht heb waren Infinity Gauntlet & Infinity Crusade. Toen had ik het wel wat gezien. Ook de Clone Saga van spidey heeft er niet veel goeds aan gedaan. Behoren nog steeds tot mijn favoriete Marvel-verhalen : de Wolverine-miniserie van Miller en Claremont, Daredevil: Wedergeboorte, de eerste 20 Wolverine-verhalen, de eerste 20 Punisher-verhalen, X-Mannen Special Door Jim Lee, Spider-Man Special door Todd McFarlane, “Kravens laatste jacht”, enz enz. (noot: het kost me hier zwaar moeite om deze in het Nederlands te benoemen).
Ondertussen koop ik al jaaaaaaaaaaren mijn comics in het Engels, maar veel Marvel is er niet meer bij (uitzonderlijk Brubakers Captain America, de “classics” van vroeger en Wolverine ). Mijn meeste Marvel-comics kocht ik dus in het Nederlands. Ik heb ze pakweg allemaal van tussen 1980 & 1990 ofzo… Mijn Batman-collectie daarentegen groeit al jaren per kilogram per maand en alle Nederlandse heb ik ook terug in het Engels gekocht. Mijn Nederlandstalige comicscollectie is in feite een eindig verhaal, ik zal er geen meer bijkopen. Toch beslaan die wel een hele boekenkast, die ik nog met veel plezier bekijk en die, wie weet, mijn kinderen zal begeleiden in hun eerste stappen in comicland.
Voor een kind uit de eighties was Juniorpress een zegen, bedankt aan die mensen !!
PS: Ik zit al jaren met een brandende vraag. Ooit zat er tussen een comic een blaadje gevouwen met daarin 4 pagina’s uit “de eerste volledig Nederlandse comic: BOSS. Heb ik jaren naar gezocht of op gewacht, maar nooit tegengekomen. Weet er iemand hier het fijne van?
Onze reis Tussen Vroeger En Nu eindigt, wat Juniorpress betreft, hier. Waar we nostalgisch sentiment voorrang hebben gegeven aan droge opsomming van feiten en data, hoop ik dat de kritische lezers het ons vergeven. We vertrokken met het idee om de erfenis (zo’n zwaar woord) van JP levend te houden, en uit de vele positieve reacties van lezers, hoop ik dat we daar dan ook in geslaagd zijn…
“PS: Ik zit al jaren met een brandende vraag. Ooit zat er tussen een comic een blaadje gevouwen met daarin 4 pagina’s uit “de eerste volledig Nederlandse comic: BOSS. Heb ik jaren naar gezocht of op gewacht, maar nooit tegengekomen. Weet er iemand hier het fijne van?”
Meer dan deze vier pagina’s is er nooit gepubliceerd.Je zou ook kunnen informeren bij het forumlid ‘Johan de Neef’. Hij is voor zijn uitgeverij nog een tijdje in conclaaf geweest met Ger Apeldoorn om Boss te publiceren. Dat was ergens in 2009. Maar daar heb ik nooit meer iets over vernomen.
Zie ook deze link: http://weeklydose.fr.yuku.com/topic/3946/Boss-Ger-Apeldoorn#.UJwXmG9mISY
Hoe herkenbaar dat laatste verhaal…. Al voel ik me nu nog ouder dan dat ik ben… Mijn eerste Junior Press stip was Spectaculare Spider-Man 41, gevolgd door natuurlijk 42. Dus ik had al meteen kennis gemaakt met Juggy ook :-p
Heel herkenbaar in Vic’s verhaal is dus ook de trips over de grens… De meeste mensen gingen naar Sluis voor iets anders, ik voor de comics dus. :-D. Het was idd goedkoper (de omrekening van gulden naar frank) maar ook stond Nederland zo’n maandje of 5-6 verder dan ons Belgenland…
De rest is natuurlijk geschiedenis en puur nostalgie… sniff
Jullie opzet is zeker geslaagd.Mooie samenvatting en interessante reacties.Ik koop al jaren geen comics meer,maar af en toe wel een TPB.Je raakt die microbe gewoon niet meer kwijt ;-)
Ik heb Ger Apeldoorn inderdaad uitgebreid gesproken over Boss. Hij vertelde mij dat er ongeveer anderhalve comic van getekend was, maar dat hij en de tekenaar niet tevreden waren met datgene wat ze gemaakt hadden. Het project is toen een stille dood gestorven. En omdat beide heren de kwaliteit te laag vinden om te publisheren door wie dan ook, zullen we helaas nooit kennis maken met de gemaakte pagina’s.
Boss zou overigens niet de eerste Nederlandse comic zijn geweest. In de jaren 50 heeft uitgeverij ATH veel in Nederland gemaakte comics uitgebracht (gedeeltelijk illigaal) zoals Tarzan, Wanak (Turok) en de Vleermuis. Recenter was de driedelige comicserie Drie dagen van de Doler (De Stille Getuige) door Steven de Rie welk uitgebracht werd door het Stripschap.
In de jaren 90 kwam er behoorlijk wat aan Nederlandse comics op de markt zoals Future Echoes van Romano Molenaar, Powerbeast van Eelco Koper en nog een aantal titels.
Vandaag de dag komt er met Drop Comics, Koper Comics, mijn eigen Windmill Comics en binnenkort R-Comics meer Nederlands materiaal op de markt.
We zijn gisteren toevallig in Sluis belandt en wat bleek… Aha strips uit Damme is naar daar verhuisd. En daar liggen massa’s Junior Press strips uit vervlogen tijden aan 1€ per stuk… Ik voelde me terug 12 jaar :-)
Dus mensen die nog op jacht zijn naar Junior Press Strips, maak er eens een dagje Sluis van zou ik zeggen :-p
Bij nader inzien en een paar flashbacks moet ik eigenlijk toegeven dat mijn eerste contact met superhelden niet via comics waren, zelfs niet Marvel of DC….
Mijn eerste echte contact was op tv : Mighty Mouse :-p :-p
“Here I come to save the daaaaaaaay”